- prace klasowe (sprawdziany) po zrealizowanym dziale (zapowiedziane uczniom i wpisane do dziennika co najmniej tydzień wcześniej i poprzedzone powtórzeniem),

- kartkówki (mogą być niezapowiedziane; obejmują materiał maksymalnie 3 ostatnich lekcji),

- praca domowa

- zeszyty przedmiotowe

- referat

4. Kryteria oceniania sprawdzianów:

0% -29% - ocena niedostateczna

30%-49% - ocena dopuszczająca

50%-74%- ocena dostateczna

75%-84%- ocena dobra

85%-95% - ocena bardzo dobra

96%-100% - ocena celująca

5. Prace klasowe są obowiązkowe. Nauczyciel zobowiązuje się do sprawdzenia jej w ciągu maksymalnie 2 tygodni. Uczeń nieobecny na sprawdzianie ma obowiązek jak najszybszego napisania go. Termin uzgadnia z nauczycielem. Jeśli terminu nie dotrzyma – otrzymuje ocenę niedostateczną.

6. Uczeń jest zobowiązany do zaliczenia na ocenę pozytywną każdej pracy klasowej. Uczeń ma prawo do jednokrotnej poprawy każdej oceny ze sprawdzianu (poza oceną bardzo dobrą) w terminie dwóch tygodni.

7. Uczeń przyłapany na ściąganiu otrzymuje ocenę niedostateczną.

8. Uczeń ma prawo zgłoszenia nieprzygotowania do zajęć jeden raz w semestrze – otrzymuje wówczas „-”.. Za każde następne nieprzygotowanie nauczyciel wystawia ocenę niedostateczną. Jeżeli uczeń nie zgłosi nieprzygotowania na początku lekcji – może otrzymać ocenę niedostateczną. Nieprzygotowania nie można zgłosić przed pracą klasową.

9. Ocena semestralna i roczna jest średnią ważoną.

10. Przy wystawianiu oceny rocznej uwzględniana jest ocena semestralna.

11. Uczniowie informowani są o zasadach oceniania na pierwszych zajęciach lekcyjnych, natomiast rodzice – na pierwszym zebraniu.

Ocena celująca

Uczeń:

- zdobył pełen zakres wiedzy przewidziany w programie

- rozwija własne zainteresowania

- bierze udział z sukcesami w konkursach,

- jest bardzo aktywny na lekcjach

- wykonuje szereg zadań dodatkowych z własnej inicjatywy

- jest żywo zainteresowany tym co dzieje się w Polsce i na świecie

- angażuje się w akcje humanitarne, ekologiczne, wolontariackie

- umiejętnie formułuje argumenty, wypowiada się bardzo poprawnym językiem

- potrafi doskonale zaplanować i zorganizować pracę swoją i innych

- dokonuje samodzielnej oceny wydarzeń i zjawisk

- dostrzega związki przyczynowo- skutkowe

- potrafi łączyć wiedzę z różnych przedmiotów

- interpretuje teksty źródłowe

- bezbłędnie wykonuje czynności ratownicze, koryguje błędy kolegów

- odpowiednio wykorzystuje sprzęt i środki ratownicze

- prowadzi zajęcia z pierwsze pomocy

Ocena bardzo dobra

Uczeń:

- bardzo aktywnie uczestniczy w zajęciach

- sprawnie samodzielnie posługuje się różnymi źródłami wiedzy, uzasadnia odpowiedzi

korzystając z wiadomości prasowych i telewizyjnych

- uzasadnia własne poglądy i stanowiska

- dokonuje samodzielnej oceny wydarzeń i zjawisk

- dostrzega związki przyczynowo- skutkowe

- potrafi łączyć wiedzę z różnych przedmiotów

- interpretuje teksty źródłowe

- rozumie, że oprócz praw uczeń ma obowiązki

- bezbłędnie wykonuje czynności ratownicze, koryguje błędy kolegów

- odpowiednio wykorzystuje sprzęt i środki ratownicze

- zdobył pełen zakres wiedzy przewidziany w programie

- sprawnie wykorzystuje wiedzę z różnych przedmiotów do rozwiązywania zadań z

zakresu edukacji dla bezpieczeństwa

- umie pokierować grupą rówieśników;

Ocena dobra

Uczeń:

- w dużej mierze opanował treści i umiejętności zawarte w programie

- chętnie pracuje w grupie

- jest aktywny na zajęciach

- umiejętnie wykorzystuje zdobyte informacje

- wykonuje samodzielnie typowe zadania związane z tokiem lekcji i zlecone przez

nauczyciela

- umie formułować proste, typowe wypowiedzi ustne i pisemne

- porównuje zachowania pozytywne i negatywne oraz ich wpływ na postawę ludzi

- prezentuje różne sposoby rozwiązywania konfliktów

- poprawnie stosuje pojęcia: efekt cieplarniany, dziura ozonowa, kwaśne deszcze

- poprawnie wykonuje czynności ratownicze, umie dobrać potrzebny sprzęt i wykorzystać

niektóre środki ratownicze

Ocena dostateczna

Uczeń:

- jest aktywny na lekcjach sporadycznie

- jego wiedza jest fragmentaryczna i wyrywkowa

- ma problemy z samodzielnym sformułowaniem i uzasadnieniem swoich wypowiedzi

- udziela odpowiedzi na proste pytania nauczyciela

- wykonuje samodzielnie proste zadania, które przydzieli mu grupa

Ocena dopuszczająca

Uczeń:

- przy pomocy nauczyciela jest w stanie wykonać proste polecenia

- ma braki w opanowaniu wiedzy i umiejętności, które są konieczne do dalszego

kształcenia; posiada minimum wiedzy

- nie potrafi sformułować jasnej wypowiedzi na tematy poruszane na lekcjach

- jego postawa na lekcjach jest bierna, ale wykazuje chęć do współpracy

Ocena niedostateczna

Uczeń:

- pomimo pomocy nauczyciela nie potrafi się wypowiedzieć

- nie opanował wiedzy i umiejętności w zakresie wymagań koniecznych niezbędnych do

dalszego kształcenia

- nie potrafi wykonać prostego polecenia

- wykazuje się brakiem systematyczności i chęci do nauki nie interesuje się przedmiotem

Dostosowanie przedmiotowego systemu oceniania do możliwości uczniów ze specjalnymi wymaganiami edukacyjnymi.

Uczniowie posiadający opinię poradni psychologiczno-pedagogicznej o specyficznych trudnościach w uczeniu się oraz uczniowie posiadający orzeczenie o potrzebie nauczania indywidualnego są oceniani z uwzględnieniem zaleceń poradni.

Nauczyciel dostosowuje wymagania edukacyjne do indywidualnych potrzeb psychofizycznych i edukacyjnych ucznia posiadającego opinie poradni psychologiczno-pedagogicznej o specyficznych trudnościach w uczeniu się.

W stosunku wszystkich uczniów posiadających dysfunkcję zastosowane zostaną zasady wzmacniania poczucia własnej wartości, bezpieczeństwa, motywowania do pracy i doceniania małych sukcesów.

Rodzaje dysfunkcji:

Dysgrafia, czyli brzydkie, nieczytelne pismo

Dostosowanie wymagań będzie dotyczyło formy sprawdzania wiedzy, a nie treści. Wymagania merytoryczne, co do oceny pracy pisemnej powinny być ogólnie, takie same, jak dla innych uczniów, natomiast sprawdzenie pracy może być niekonwencjonalne np. jeśli nauczyciel nie może przeczytać pracy ucznia, może go poprosić, aby uczynił to sam lub przepytać ustnie z tego zakresu materiału. Może też skłaniać ucznia do pisania drukowanymi literami lub na komputerze. Nie oceniamy czytelności rysunków, estetyki wykonywanych konstrukcji geometrycznych, a jedynie ich poprawność.

Dysleksja, czyli trudności w czytaniu przekładające się niekiedy także na problemy ze zrozumieniem treści.

Dostosowanie wymagań w zakresie formy: krótkie i proste polecenie, czytanie polecenia zadania na głos, objaśnianie dłuższych poleceń.

Inne rodzaje dysfunkcji – ocenianie zgodnie ze wskazaniami poradni.

Uczeń ze sprawnością intelektualną niższą niż przeciętnej

W przypadku tych dzieci konieczne jest dostosowanie zarówno w zakresie formy, jak i treści wymagań. Obniżenie wymagań, które obejmują jednak wiadomości i umiejętności określone podstawą programową. Poprawa prac klasowych odbywać się będzie przy pomocy nauczyciela.

Zastosowanie metod ułatwiających opanowanie materiału. Wymagania co do formy mogą obejmować między innymi:

− omawianie niewielkich partii materiału i o mniejszym stopniu trudności,

− pozostawiania więcej czasu na jego utrwalenie;

− podawanie poleceń w prostszej formie;

− unikanie trudnych, czy bardzo abstrakcyjnych pojęć;

− częste odwoływanie się do konkretu, przykładu;

− unikanie pytań problemowych, przekrojowych;

− wolniejsze tempo pracy;

− szerokie stosowanie zasady poglądowości;

− odrębne instruowanie dzieci;

− zadawanie do domu tyle, ile dziecko jest w stanie wykonać samodzielnie.

Formy pracy z uczniem zdolnym:

1. Praca indywidualna.

2. Praca w grupach.

3. Praca w parach.

4. Przydzielanie uczniom zdolnym trudniejszych zadań podczas pracy grupowej

lub indywidualnej.

5. Stwarzanie uczniom zdolnym sytuacji wyboru zadań, ćwiczeń o większej skali

trudności lub prac dodatkowych.

6. Różnicowanie stopnia trudności prac domowych i prac klasowych.

7. Stopniowe zwiększanie wymagań.

8. Przydzielanie uczniom zdolnym specjalnych ról: asystenta, lidera itp.

9. Praca pozalekcyjna.